Arcade Vinyl
Author: Dray
Be kind.
Eurovision 2019
This week the 64th edition of the annual Eurovision Song Contest took place in Tel Aviv, Israel, following the country’s victory at the 2018 contest with the song Toy by Netta. Organised by the European Broadcasting Union (EBU) and host broadcaster the Israeli Public Broadcasting Corporation (IPBC/Kan), the contest was held at Expo Tel Aviv, and consisted of two semi-finals on 14 and 16 May, and a final on 18 May 2019. The three live shows were presented by Israeli television presenters Erez Tal, Assi Azar and Lucy Ayoub, and Israeli model Bar Refaeli.
Forty-one countries participated in the contest, with Bulgaria and Ukraine not returning after their participation in the previous edition. Bulgaria cited financial difficulties as the reason for its absence, while Ukraine, which had originally planned to participate, ultimately withdrew as a result of a controversy surrounding its national selection.
The winner was the Netherlands with the song Arcade, performed by Duncan Laurence and written by Laurence along with Joel Sjöö, Wouter Hardy and Will Knox. Italy, Russia, Switzerland and Sweden rounded out the top five; due to a voting error, Norway was originally placed fifth, but placed sixth after a correction. The Netherlands won the combined vote, but placed third in the jury vote after North Macedonia and Sweden, and second in the televote after Norway. Further down the table, North Macedonia and San Marino achieved their best results to date, finishing seventh and 19th respectively.
The EBU reported that the contest had an audience of 182 million viewers in 40 European markets, a decrease of 4 million viewers from the previous edition. However, an increase of two percent in the 15–24 year old age range was reported.
Eurovision 2018
This week the 63rd edition of the annual Eurovision Song Contest took place in Lisbon, Portugal, following the country’s victory at the 2017 contest with the song Amar pelos dois by Salvador Sobral. Organised by the European Broadcasting Union (EBU) and host broadcaster Rádio e Televisão de Portugal (RTP), the contest was held at the Lisbon Arena, and consisted of two semi-finals on 8 and 10 May, and a final on 12 May 2018. The three live shows were presented by Portuguese television presenters Filomena Cautela, Sílvia Alberto and Catarina Furtado, and Portuguese-American actress Daniela Ruah, marking the first time that the contest was presented by four hosts.
Forty-three countries participated in the contest, equalling the record of the 2008 and 2011 editions. Russia returned after their absence from the previous edition, and for the first time since 2011, no country that participated in the previous edition withdrew.
The winner was Israel with the song Toy, performed by Netta and written by Doron Medalie and Stav Beger. Cyprus, Austria, Germany and Italy rounded out the top five, with Cyprus achieving their best result to date. Israel won the public vote, and came third in the jury vote behind Austria and Sweden. Further down the table, the Czech Republicalso achieved its best result to date, finishing sixth.
The EBU reported that the contest had a worldwide audience of around 186 million viewers, surpassing the 2017 edition by over 4 million.
Eurovision 2017
This week the 62nd edition of the annual Eurovision Song Contest took place in Kyiv, Ukraine, following the country’s victory at the 2016 contest with the song 1944 by Jamala. Organised by the European Broadcasting Union (EBU) and host broadcaster Public Broadcasting Company of Ukraine (UA:PBC), the contest was held at the International Exhibition Centre and consisted of two semi-finals on 9 and 11 May, and a final on 13 May 2017. The three live shows were presented by Ukrainian television presenters Oleksandr Skichko, Volodymyr Ostapchuk and Timur Miroshnychenko, being the first contest since the inaugural 1956 edition without a female host.
Forty-two countries participated in the contest. Portugal and Romania returned to the contest after a year’s absence, while Bosnia and Herzegovina did not participate on financial grounds. Russia had originally planned to participate, but later withdrew after its representative, Julia Samoylova, was banned from entering Ukraine by virtue of having travelled directly from Russia to Crimea, a region that was annexed by Russia in 2014, to give a performance, which is illegal under Ukrainian law.
The winner was Portugal with the song Amar pelos dois, performed by Salvador Sobral and written by his sister Luísa Sobral. The song won both the jury vote and televote, and Bulgaria, Moldova, Belgium and Sweden rounded out the top five. This was Portugal’s first victory in 53 years of participation, the longest in Eurovision history. It was also the first winning song entirely performed in a country’s native language since Serbia’s Molitva in 2007. The top three countries – Portugal, Bulgaria and Moldova – all achieved their highest placings in their Eurovision history, while host country Ukraine received its worst placing to date, finishing 24th in the final.
The EBU reported that 182 million viewers worldwide watched the contest, 22 million fewer than the 2016 record.
Eurovision 2017 – Vinyl
Eurovision! – Book
Eurovision 2016
This week the 61st edition of the annual Eurovision Song Contest took place in Stockholm, Sweden, following the country’s victory at the 2015 contest with the song Heroes by Måns Zelmerlöw. Organised by the European Broadcasting Union (EBU) and host broadcaster Sveriges Television (SVT), the contest was held at the Globe Arena and consisted of two semi-finals on 10 and 12 May, and a final on 14 May 2016. The three live shows were presented by Petra Mede and the previous year’s winner Måns Zelmerlöw.
Forty-two countries participated in the contest. Bosnia and Herzegovina, Bulgaria, Croatia and Ukraine returned after absences from recent contests, while Australia also returned after debuting as a special guest in 2015. Portugal did not enter, largely due to their national broadcaster’s insufficient promotion of its music-based media, while Romania had planned to participate, but was disqualified due to repeated non-payment of debts by its national broadcaster to the EBU.
The winner was Ukraine with the song 1944, performed and written by Jamala. Australia, Russia, Bulgaria and host country Sweden rounded out the top five. This was the first time since the introduction of professional jury voting in 2009 that the overall winner won neither the jury vote, which was won by Australia, nor the televote, which was won by Russia, with Ukraine placing second in both. 1944 is the first song containing lyrics in Crimean Tatar to win the contest.
The Czech Republic managed to qualify for the final for the first time in five attempts since its debut in 2007, while both Bosnia and Herzegovina and Greece failed to qualify from the semi-finals for the first time ever, the latter being absent from the final for the first time since 2000. In the final, Australia’s second-place finish was an improvement on its fifth-place finish in 2015, while Bulgaria finished fourth, its best result since its debut and first participation in a final since 2007.
The contest was the first to implement a voting system change since 1975: each country’s professional jury points were announced largely as before, while the results of each national televote were combined and announced in reverse order. It was also the first contest to be broadcast on live television in the United States, and the EBU recorded a record-breaking 204 million viewers worldwide for the contest, beating the 2015 viewing figures by over 5 million.
Eurovisionair
Deze week wordt het Eurovisie Songfestival voor de 61e keer georganiseerd. Gisteravond konden we beleven hoe Douwe Bob zich naar de finale zong met Slow Down. Sinds mei 1956 is het circus dat Eurovisie Songfestival heet, tegenwoordig nog grotesker geworden. Na jaren van rare, gekke en opvallende vertoningen, is het sinds 2004 dat er in een week 3 avonden zijn waarin deelnemende landen meedoen. Ook Australië is dit jaar weer van de partij. Waar het vorig jaar eenmalig mee mocht doen, doet het continent morgenavond gewoon mee in de tweede halve finale. Een reden hiervoor is niet gegeven. Dus onder het mom van the more, the merrier, doen nu niet alleen Europese landen mee.
Het circus verliest steeds minder het Europees tintje. Waar het in 1958 in 7 landen werd uitgezonden, zal dit jaar voor het eerst in de geschiedenis van het Eurovisie songfestival de grote finale in de Verenigde Staten van Amerika live uitgezonden worden. Mede dankzij dit gegeven geeft wereldster Justin Timberlake een optreden tijdens de finale op zaterdagavond (vanzelfsprekend ook ter promotie van zijn nieuwe single). Wat mij betreft mag het Eurovisie Songfestival de komende jaren alleen maar groter worden, waarbij het uiteindelijk een wereldwijd evenement wordt. Don’t slow down..!
Allen C., Douwe B. & Sandra R.
Van de week bedacht ik dat het deze maand 15 jaar geleden is dat ik niet heb gerookt. Het was op de zondagavond van 18 februari 2001 dat ik mijn laatste sigaret heb gerookt. Ik lag in bad (ja, zo zwaar verslaafd was ik) en begon aan het laatste hoofdstuk van het boek Stoppen met Roken van Allen Carr. En zo ook aan mijn laatste peuk. Mijn eerste rookvrije dag was 19 februari 2001. Sindsdien heb ik nooit meer een sigaret, shaggie of sigaartje opgestoken. Ik kan me nu ook niet meer voorstellen dat ik buiten met een sigaret in de hand de stinkende, giftige dampen uitblaas. Ach, een mens kan veranderen.
En niet alleen een mens. Ook jarenlange tradities zijn onderhevig aan veranderingen. Zo vernam ik gisteren via diverse digitale berichten dat de puntentelling van het Eurovisie Songfestival een hevige wijziging zal krijgen. Waar sinds een paar jaar de punten van de professionele jury en die van de televisiekijkers gecombineerd werden, worden in de nieuwe opzet beide kanten los van elkaar (punten 1 tot en met 8, 10 en 12) verdeeld. Het land dat voorheen van de televisiekijkers of van de professionele jury één punt kreeg, verviel bij het combineren van de uitslagen. Nu krijgen meerdere landen de punten.
Eerst maar de inzending van Douwe Bob beluisteren om te zien of we dit jaar überhaupt op punten kunnen rekenen. Zijn inzending wordt begin volgende maand bekend gemaakt. Overigens is het alweer 40 jaar geleden dat op 18 februari 1976 de inzending (lied en artiest) van Nederland bekend werd gemaakt. Tijdens een live-uitzending vanuit het Congresgebouw in Den Haag won Sandra Reemer het nationaal songfestival met het lied The Party Is Over, en liet hiermee Spooky & Sue, Bolland & Bolland, Rosy & Andres en Lucifer achter zich. Voor hen was het feestje iets eerder over.
Eurovision 2015
This week the 60th edition of the annual Eurovision Song Contest took place in Vienna, Austria, following the country’s victory at the 2014 contest with the song Rise Like a Phoenix by Conchita Wurst. Organised by the European Broadcasting Union(EBU) and host broadcaster Österreichischer Rundfunk (ORF), the contest was held at the Hall D of the Wiener Stadthalle and consisted of two semi-finals on 19 and 21 May, and a final on 23 May 2015. The three live shows were presented by Austrian television presenters Mirjam Weichselbraun, Alice Tumler and Arabella Kiesbauer, while the previous edition’s winner Conchita Wurst acted as the green room host.
Forty countries participated in the contest, with Australia making a guest appearance. Cyprusand Serbia returned, after their one-year absence, while the Czech Republic returned after their last participation in 2009. Meanwhile, Ukraine announced their non-participation due to financial and political crises related to the Russo-Ukrainian War.
The winner was Sweden with the song Heroes, performed by Måns Zelmerlöw and written by Anton Malmberg Hård af Segerstad, Joy Deb and Linnea Deb. This was the country’s second win in three years, having also won in 2012. Sweden won the jury vote and had the highest combined points, but placed third in the televote behind Italy and Russia. Overall the latter two countries placed third and second respectively, and Belgium and Australia rounded out the top five. Further down the table, Montenegro achieved its best result since its independence, finishing thirteenth.
For the first time, the top four of the contest all scored 200 points or better. Russia’s entry A Million Voices became the first non-winning Eurovision song to score over 300 points. Austria and Germany became the first countries since 2003 to score no points in the final, with Austria also becoming the first (and to date, only) host country to fail to score a point.
The EBU reported that over 197 million viewers worldwide watched the contest, beating the 2014 viewing figures by 2 million.
ESC 2015 – Finale
De eerste halve finale van het Eurovisie Songfestival is achter de rug. Al wat ons rest is nog de tweede halve finale, morgenavond en de grote finale aanstaande zaterdag.
Het is Trijntje Oosterhuis helaas niet gelukt om zich kwalificeren voor de grote finale. Dankzij de vakjury en de televoters zal zij niet met de andere 20 favoriete acts van de beide voorrondes meedingen naar de eerste plaats. Overigens zijn het niet alleen de beste acts uit de voorrondes, want zoals ieder jaar hebben de landen Duitsland, Frankrijk, Italië, Spanje en het Verenigd Koninkrijk hun finaleplaats ingekocht. Dit is mogelijk omdat het organiseren van het Eurovisie songfestival tot in de miljoenen euro’s loopt. Dus iedere financiële bijdrage blijkt welkom
Vanzelfsprekend staat de winnaar van het voorgaande jaar ook meteen in de finale. Zeer indirect is dit ook een ingekochte finaleplaats, want als gastland mag je diep in de buidel tasten om het songfestival te organiseren. Nieuwe deelnemer dit jaar is het land Australië. Omdat het Eurovisie songfestival al sinds 1983 in Australië wordt uitgezonden en een grote schare fans heeft, mag het dit jaar –omdat het de zestigste editie van het songfestival is, voor één keer meedoen. Mocht Australië winnen, dan mogen ze volgend jaar weer meedoen, maar het Eurovisie songfestival blijft dan wel in Europa, en zal het door een Europees gastland georganiseerd worden.
Ann Sophie mag voor Duitsland het podium betreden met het nummer Black Smoke. Onze oosterburen hebben niet voor het beste nummer gekozen, want de winnaar van de voorrondes, Andreas Kümmert, bedankte op het laatste moment voor de eer, waardoor Ann Sophie vanzelfsprekend door mocht naar de finale van aanstaande zaterdag.
N‘oubliez Pas is het liedje dat Lisa Angell zingt voor Frankrijk. Het is een mooi, lief chanson, vanzelfsprekend in het Frans gezongen, maar meer is het ook niet. Het is voor Frankrijk maar goed dat men jaarlijks de finaleplaats afkoopt, anders was het wellicht net al Nederland jarenlang niet gelukt om in de finale te komen. Het lied eindigt volgens mij in de laatste regionen van de deelnemende landen.
Als je van de door Simon Cowell opgerichte zanggroep Il Divo houdt, dan houd je ook van de inzending van Italië. Het land stuurt een gelijkklinkende zanggroep in de vorm van het mannelijke trio Il Volo. De heren zingen het nummer Grande Amore. Ik heb begrepen dat Il Volo met grote sterren heeft gezongen, maar dat biedt geen garantie tot een plek in de top 10: Wereldberoemde Engelbert Humperdinck zong in 2012 voor het Verenigd Koninkrijk en eindigde op de een-na-laatste (25e) plaats.
Ondanks de financiële bankencrisis in het land, heeft Spanje genoeg budget in het Eurovisiepotje waarmee ze zangeres Edurne naar de finale sturen. Edurne bezingt in het nummer Amanecer dat haar liefde er vandoor is gegaan, zonder dat hij op de hoogte was van haar liefde voor hem. Haar hart had haar ingefluisterd niet terug te komen zonder zijn liefde. Natuurlijk klinkt dat in het Spaans veel mooier. Maar dan nog kan het lied me niet bekoren.
Het Verenigd Koninkrijk gaat dit jaar retro met gelegenheidsduo Electro Velvet, die het nummer Still in Love With You brengen op het Eurovisie songfestival. Het lied is een swingnummer uit het begin van de vorige eeuw, met de nodige electropop gemixt. Het klinkt in mijn oren als een nummer van Caro Emerald. Ik vind het allemaal heel vrolijk klinken, maar naar mijn mening iets te bedacht allemaal. Zal het Verenigd Koninkrijk dit jaar lukken om na 5 jaar eindelijk weer eens in de top 10 te komen?
Gastland Oostenrijk mag dit jaar het Eurovisie songfestival organiseren en laat de groep The Makemakes het nummer I Am Yours in de eigen hoofdstad ten gehore brengen. Wederom staan er een bebaarde zangers op het podium voor Oostenrijk, maar The Makemakers zijn beduidend minder opvallend dan een bebaarde man in jurk en make-up. Persoonlijk verdenk ik Oostenrijk ervan dat ze er niet zoveel zin in heeft om volgend jaar weer het songfestival te mogen organiseren.
Grote verrassing dit jaar is de deelname van Australië. Zoals eerder gemeld is het Eurovisie songfestival enorm populair op het continent, down under. Daarop heeft de organisatie besloten dat het eenmalig mag meedoen. Guy Sebastian heeft de eer om voor zijn land uit te komen en dit doet hij met het nummer Tonight Again. Mede door het aanstekelijke nummer en het feit dat Australië maar een keer mag meedoen, voorspel ik dat Guy Sebastian de eerste –en tevens laatste overwinning van Australië mag realiseren.
Eurovisieweek 2015
Het is Eurovisieweek. Die ene week in de maand mei dat er drie keer een Eurovisie songfestival wordt gehouden. Eén week in het jaar waarin ik mijn eigen soort carnaval of voetbalkampioenschap vier. Veel mensen begrijpen dat niet. Zelfs mijn eigen echtgenoot niet, hij heeft er helemaal niets mee, maar het is iets dat al sinds mijn achtste levensjaar een klein hoogtepunt van het jaar is.
Het begon voor mij op de zaterdagavond van 22 maart 1975. Ik was toen een paar maanden acht jaar oud en in mijn herinnering was ik met mijn ouders bij mijn oudste zus Gré (en haar gezin) op visite in hun flat aan de Volkerakstraat van Den Helder. De eerste keer dat ik het Eurovisie songfestival mocht kijken, werd Nederland meteen winnaar. Ik dacht dat dit een traditie zou worden die jarenlang zou worden doorgezet. Maar ja, ik wist een jaar later ook wel dat het lied van Sandra Reemer, The Party’s Over een profetische titel had. Ik vond toen Frankrijk het leukste liedjes hebben, maar de Britten wonnen met Save your Kisses for Me. Ook leuk.
Zo ben ik jarenlang een grote fan van het Eurovisie songfestival geweest. Met Bill van Dijk in 1982 als een persoonlijk hoogtepunt. Deze liefde voor het Eurovisie songfestival duurde tot ongeveer eind jaren 80. Het Canadese zangeresje Celine Dion en de Nederlandse Gerard Joling konden me in 1988 niet meer zo bekoren en langzaam liet ik het Eurovisie songfestival de volgende jaren los. Ik keek nog wel, maar meer omdat we nog maar drie televisiezenders hadden. Toen Ruth Jacott in 1993 meedeed met Vrede, had ik een kleine opleving van mijn voorliefde van het festival, maar ik werd pas weer fanatiek nadat we in 1998 Edsilia Rombley met het nummer Hemel en Aarde naar het Verenigd Koningrijk stuurde.
Hoewel de inzendingen de laatste jaren van iets betere (serieuze) kwaliteit zijn, ben ik dol op het circus die het Eurovisie songfestival mag heten. Maar ik ben ook wel blij dat de belachelijke acts verleden tijd zijn. Natuurlijk zijn er landen die een statement willen maken (dit jaar is dat Finland) door iets heel aparts in te zenden, maar sinds de handpop Dustin the Turkey van Ierland in 2008, is dat qua act niet meer te overtreffen. Tegenwoordig kijken we niet meer op van oude Russische vrouwtjes, een transseksueel, een bebaarde man in jurk en make-up of creepy Lordi-monsters. Gelukkig blijven er genoeg leuke en goede acts en liedjes over om van te genieten en dat zal ik deze Eurovisieweek zeker doen.
ESC 2015 – Tweede Halve Finale
Over een week is de tweede halve finale van het Eurovisie Songfestival. Zoals eerder gemeld heb ik deze maand de liedjes van de deelnemende landen kunnen beluisteren en kan ik hieronder mijn mening geven over de acts die volgende week het Eurovisiepodium voor de tweede halve finale mogen betreden.
Litouwen opent de tweede halve finale en heeft Monika Linkytė & Vaidas Baumila naar Wenen gestuurd om hen met het nummer This Time te vertegenwoordigen. Blogger Chris van Wiwibloggs vergeleek het duo als The Common Linnets aan de prozac. This Time klinkt wellicht iets vrolijker dan After The Storm, maar het maakt deze inzending niet beter. Laat staan bijzonder.
Molly Sterling treedt als tweede deelnemer voor Ierland op. Met het nummer Playing with Numbers. Waar Ierland in de jaren negentig van de vorige eeuw bijna jaarlijks het songfestival heeft gewonnen, lijken ze de laatste jaren kansloos. Net als dit jaar, zeg maar.
Voor San Marino mogen Michele Perniola & Anita Simoncini het nummer Chain of Lights laten horen. Heel af en toe hoor ik Lionel Richie met Hello en rond de 2 minuten hoor ik een ander bekend deuntje. Weinig origineel, maar dat ligt wellicht aan mij. Ik kan geen hekel aan het lied hebben, maar het ligt er aardig dicht tegenaan. Of het komt door de stemmen van Michele en Anita of omdat het nummer niet zou misstaan in een oude aflevering van de televisieserie Fame van 30 jaar geleden.
Montenegro stuurt Knez naar het festival en met het balkannummer Adio zingt hij in het Montenegrijns over de geur van bloeiende rozemarijn en witte lelies die doen denken aan verdriet, die werd veroorzaakt door het afscheid van zijn geliefde. Poëzie zoals het alleen in de Balkan wordt bezongen. Adios betekent voor mij dit jaar gewoon: dikke doei.
In de tweede halve finale staat ons wederom een lied met de titel Warrior te wachten. Malta heeft Amber naar Wenen afgezonden. Deze versie van Warrior gaat meer over het overleven en klinkt dan ook iets vriendelijker dan die andere Warrior uit de eerste halve finale.
Als zesde act mag Noorwegen aantreden. Mørland & Debrah Scarlett zingen in A Monster Like Me over iets naars uit hun verleden, waardoor ze zichzelf zien als een monster. Het wordt niet helemaal duidelijk wat dat is geweest, maar halverwege het nummer boeit het me allemaal niet meer. Het is een aardige nummer, maar mijn hart gaat er niet sneller van slaan.
Portugal doet de laatste jaren aanhoudend mee aan de voorrondes, maar net als Nederland het in het verleden een aantal jaren niet is gelukt om in de finale te komen, heeft Portugal ook moeite om genoeg punten voor de finale bij elkaar te zingen. Leonor Andrade brengt met Há Um Mar Que Nos Separa een rock popsong ten gehore. Van mij mag Portugal dit jaar wel door naar de finale.
Na een afwezigheid van 6 jaar doet Tsjechië dit jaar weer mee aan het songfestival. De titel van het nummer dat Marta Jandová & Václav Noid Bárta zingen is bijna grappig te noemen: na jarenlang de hoop te hebben opgegeven om te kunnen scoren op het songfestival brengen ze dit jaar het nummer Hope Never Dies ten gehore. Ik ben heel benieuwd of Tsjechië volgend jaar weer meedoet.
Israël heeft vertrouwen in de zestienjarige Nadav Guedj. Ze zien in hem hun Golden Boy en dat is tevens de titel die hij op het toneel mag laten horen. De in Parijs geboren Guedj is de winnaar van een Israëlische talentenshow en zingt als een mediterrane Bruno Mars, volgens een van de producers. Het leukste aan het lied? Het einde. Guedj zegt: “Okay, we gotta go. Three minutes, bye bye.”
Letland heeft een bijzonder nummer voor dit jaar geselecteerd. Aminata Savadogo zingt Love Injected en ik weet niet of ik het nou mooi moet vinden of niet. Het nummer lijkt langzaam op gang te komen, maar net als je denkt dat Aminata zich heeft opgewarmd zijn de 3 minuten voorbij.
Als elfde act treedt Azerbeidzjan op. Elnur Hüseynov zingt het nummer Hour of the Wolf. Daar is alles wel mee gezegd.
IJsland heeft met María Ólafsdóttir voor mij geen winnaar gekozen. Het nummer Unnbroken is er een van een dertien in een dozijn. Persoonlijk denk ik dat Maria het nummer in de finale nog eens mag zingen, maar dan uiteindelijk ergens laag eindigt.
Wederom staat Zweden weer hoog in de polls en waarom is mij een raadsel. Het lijkt een soort van ongeschreven Eurovisie-wet te zijn dat Zweden altijd hoog hoort te scoren bij de bookmakers. Måns Zelmerlöw zingt het aanstekelijke Heroes, maar het nummer heeft een overduidelijk eurovisieformule. Mag ik bedanken? Nej tack.
Zwitserland denkt met het nummer Time to Shine te scoren. Mélanie René doet haar best om het nummer nogmaals in de finale te mogen zingen. En dat zal haar wel lukken ook, maar ze zal in de buurt van IJsland eindigen.
Giannis Karagiannis is door Cyprus op de boot naar Oostenrijk gezet. De ballad One Thing I Should Have Done is een mooie mengelmoes: tekstueel doet het een beetje denken aan Bruno Mars’ If I Was Your Man en muzikaal doet het me denken aan More than Words van Extreme. Van mij mag Giannis door naar de finale.
Slovenië mag als een-na-laatste act optreden. Dat doen ze met het duo Maraaya. Zij brengen het nummer Here for You ten gehore. De stem van de zangeres doet me aan de Engelse zangeres Duffy denken en zij heeft al jaren geen hit meer weten te scoren.
Monika Kuszyńska is de hekkensluiter van deze tweede halve finale. Voor Polen zingt ze het door haar geschreven nummer In the Name of Love. Nadat ze in 2006 een auto-ongeluk heeft overleefd en hier een dwarslaesie aan heeft overgehouden hoopt ze een inspiratie voor anderen te zijn. Monika zal doorgaan naar de finale. Is het niet door sympathiestemmen, dan wel omdat In the Name of Love gewoon een mooi liedje is.
ESC 2015 – Eerst Halve Finale
Over een week begint het circus met de naam Eurovision Song Contest (Eurovisie Songfestival). Al de hele maand mei heb ik de nummers van de deelnemende landen kunnen beluisteren. Ik heb (nog) geen beelden via youtube of andere websites bekeken, dus hoe de songs op het toneel, live uit de spreekwoordelijke verf komen is nog even afwachten. Mijn mening kan dus nog altijd gewijzigd worden.
Moldavië opent het circus op de eerste avond met het nummer I Want Your Love, gezongen door de blonde Eduard Romanjoeta. Misschien dat de looks het winnen van originaliteit en anders is er vast wel een buurland dat Moldavie een paar punten geeft. Oké, finaleplek.
Als tweede kandidaat mag de groep Genealogy uit Armenië aantreden. Met Face the Shadow brengen ze een soort van experimenteel songfestivallied met meerdere stemmen. Echter, de stemmen passen totaal niet bij elkaar. Het nummer viel overigens niet bij iedereen in goede aarde, want Genealogy zou zingen over de erkenning van de Armeense genocide. Dit wordt natuurlijk in alle toonaarden ontkent, want een politieke statement is een grote ‘No-No’ in Eurovisieland. De ophef over de tekst is overigens het meest spannende aan dit lied.
Na de kakofonie van de Armeense stemmen mag de Waal Loïc Nottet voor België het podium beklimmen, en onder het mom van: beter goed gejat dan slecht bedacht, zingt Loïc Nottet het nummer Rhythm Inside. Een lied dat verdacht veel lijkt op het Royals van de Nieuw Zeelandse Lorde. We zien Loïc Nottet zeker terug in de finale op 23 mei 2015.
Hierna volgen wij (of Trijntje Oosterhuis wanneer we niet doorgaan naar de finale). Nederland heeft de afgelopen twee jaar een finaleplaats kunnen behalen, maar gaat dat dit jaar met Trijntje Oosterhuis weer lukken? Het lied Walk Alone vind ik pakkend genoeg om in de finale nog eens te laten horen, maar ik ben heel benieuwd naar hoe Trijntje op het podium staat. Als het goed is gaat de Belgische Hans Pannecouck -die verantwoordelijk was voor de act van The Common Linnets, mee naar Wenen.
Finland, als vijfde kandidaat, komt net als in 2006 met een bijzondere act. De leden van de groep Pertti Kurikan Nimipäivät hebben een verstandelijke beperking. Hoewel. Zo bijzonder is dat helemaal niet: wanneer ik enkele reacties van mensen op diverse social media lees, zijn er heel veel groepen mensen met een verstandelijke beperking. Wanneer de Finse act het nummer Aina Mun Pitää (Ik Moet Altijd) zingt, ben je blij dat dit het kortste songfestivallied ooit is. Wat een herrie.
Waar Griekenland voorheen altijd met vrolijke Griekse deuntjes het songfestivalpodium betrad, zingt Maria Elena Kiriakou dit jaar een ballad met de titel: One Last Breath. Ik vind het best een mooi nummer, maar best mooi maakt nog geen winnaar.
Estland stuurt dit jaar Elina Born & Stig Rästa naar Wenen om het nummer Goodbye to Yesterday ten gehore te brengen. Wederom geen slecht nummer, maar ook geen uitschieter. De stem van Rästa is wel prettig om naar te luisteren, beetje jammer dat Born er ook doorheen moet zingen.
Als achtste kandidaat staat Danijl Kajmakoski voor Macedonië op het Oostenrijkse podium. Het nummer Autumn Leaves is een aardig nummer. Beetje traag en niet echt boeiend. Gelukkig heeft Macedonië genoeg buurlanden.
De corpulente Bojana Stamenov uit Servië zingt een typisch songfestivallied met de titel Beauty Never Lies. Het begint als een ballad en eindigt met een flinke beat. Ze zingt: beauty never lies, beauty never hides and never gives a damn. Dit soort liedjes en dikke dames zijn niet echt vernieuwend meer op het eurovisiepodium, maar het scoort. Finale plaats? Dat zit er dik in.
Hongarije betreedt als tiende land het songfestivalpodium. Zangeres Boggie brengt het rustige nummer Wars for Nothing. Een ballad met het politiekcorrecte thema dat oorlog nergens goed voor is. Persoonlijk vind ik het best een mooi, rustig en opbouwend liedje. Het doet me een beetje denken aan Hallelujah van Gali Atari en Milk & Honey, de winnaars van het vierentwintigste songfestival in 1979. Misschien zien we Boggie terug in de finale.
Aleksandr Loekasjenko was dit jaar van mening dat Uzari en Maimuna met het nummer Time zijn land (in Nederland ook wel bekend als Wit-Rusland) mochten vertegenwoordigen. Loekasjenko heeft niet veel verstand van muziek, maar misschien dat er wederom een paar buurlanden bereid zijn een paar punten te geven.
Hypocrisie ten top! Rusland stuurt dit jaar zangeres Polina Gagarina naar Oostenrijk waar zij het gevoelige A Million Voices ten gehore mag brengen. Hoe geloofwaardig wil je als land overkomen, wanneer je de mensenrechten niet serieus neemt en je de Eurovisie-act een lied laat zingen over dat iedereen gelijk is? De eerst gezongen zin: ‘We are the world’s people’. Wellicht kunnen ze het voor de halve finale nog snel wijzigen in ‘We are the worst people’?
Dertien hoeft niet altijd een ongeluksgetal te zijn. De groep Anti Social Media uit Denemarken treedt deze avond als 13e act op, met het pakkende The Way You Are. Persoonlijk is dit mijn favoriet van dit jaar. Het is een aanstekelijk nummer dat zo uit de tweede helft van de vorige eeuw zou kunnen komen. Misschien nietszeggend, maar wel vrolijk.
Albanië kiest dit jaar wederom voor veilig: zangeres Elhaida Dani zingt I’m Alive. Dat maak je uit dit nummer niet op. I’m alive, cuz you are my life. Yawn.
Als een-na-laatste act van deze eerste halve finale heeft Roemenië gekozen voor de groep Voltaj. Met het in het Roemeens/Engels gezongen De la Capăt (All Over Again) brengen ze een aardig nummer. Nadat ze met een Roemeense uitvoering dit nummer de voorrondes hadden gewonnen, besloten ze deze Roemeens/Engelse versie in Oostenrijk te gaan zingen. Dit tot grote teleurstelling van de fanbase in het thuisland. Na de puntentelling weten we of die paar Engelse zinnen hen punten heeft opgeleverd.
Het land Georgië sluit de eerste halve finale af met het nummer Warrior. Zangeres Nina Sublatti doet hartstikke haar best, maar ik kan haar Engels niet zo goed verstaan. Ook niet wanneer ik mijn best doe. Overigens heeft ze niet zoveel te vertellen: ze is een krijger en dat is ze om verschillende, onduidelijke redenen. Wanneer het lied is uitgezongen ben je blij dat straks de puntentelling komt.
Eurovision 2014.
This week the 59th edition of the annual Eurovision Song Contest took place in Copenhagen, Denmark, following the country’s victory at the 2013 contest with the song Only Teardrops by Emmelie de Forest. Organised by the European Broadcasting Union (EBU) and host broadcaster Danish Broadcasting Corporation(DR), the contest was held at B&W Hallerne, and consisted of two semi-finals on 6 and 8 May, and a final on 10 May 2014. The three live shows were presented by Danish television presenter Lise Rønne, musician Nikolaj Koppeland actor Pilou Asbæk.
Thirty-seven countries participated in the contest; this included the return of Poland and Portugal after absences of two years and one year respectively. Overall, there were two fewer countries competing compared to the previous year, making thirty-seven participants, the smallest number since 2006. Bulgaria, Croatia, Cyprus and Serbia announced that they would not be taking part.
The winner was Austria with the song Rise Like a Phoenix, performed by Conchita Wurst and written by Charley Mason, Joey Patulka, Ali Zuckowski, and Julian Maas. The entry won both the jury vote and televote. Austria’s first victory was 48 years earlier in 1966, which at the time was the longest gap between wins. The Netherlands, Sweden, Armenia and Hungary rounded out the top five, with the Netherlands achieving their best result since its victory in 1975, Hungary achieving its best result since its fourth place in 1994, and Armenia equalling its best result from 2008. Of the Big Five countries, only Spain achieved a place in the top ten, while France finished in last place for the first time in its Eurovision history. Meanwhile, San Marino and Montenegro both qualified for the final for the first time.
A new record of 195 million viewers for the contest was reported. The host broadcaster DR and the EBU won the International TV Award at the Ondas Awards for their production of the contest. The show organisers from Copenhagen spent in total DKr 112 million on the contest, three times more than the expected costs, and were furthermore accused of nepotism.
Eurovision Count Down
Volgende week zaterdag is de grote finale van het Eurovisie SongFestival 2014. Op dit moment mogen nog een tweeëndertigtal landen strijden om een plaats in deze finale. Een zestal landen zijn al zeker van een plaatsje op het podium te Kopenhagen op de avond van 10 mei 2014.
Natuurlijk is het winnend land van het voorgaande jaar verzekerd van een plaats in de finale en daarnaast heb je nog een vijftal andere landen die, omdat ze de grootste geldschieters zijn, als het ware hun plek in de finale kopen. Ook wel bekend als The Big Five. Het zijn Duitsland, Frankrijk, Italië, Spanje en het Verenigd Koninkrijk. De discussie waarom Spanje, met haar financiele crisis, bij deze vijf zit, mag elders besproken worden. #smiley
Maar dat een plaats in de finale ook een plaats in de top 10 is, blijkt een illusie. En dat heeft het Verenigd Koninkrijk afgelopen jaren zelf ondervonden. Dit jaar sturen ze geen grote artiesten als Engelbert Humperdink of Bonnie Taylor naar Eurovision. Dit jaar is het zangeres Molly met het nummer ‘Children of The Universe‘ die voor een overwinning moet gaan zorgen. Of het lukt? Het nummer klinkt allemaal aardig, maar het springt er -naar mijn idee- niet echt uit.
Het zelfde geldt eigenlijk ook voor Duitsland. Onze oosterburen sturen het damestrio Elaiza met het polkalied ‘Is it Right‘ naar hun noorderburen. De vraag in het lied wordt naar mening terecht gesteld, want ik ben bang dat het niet positief beantwoord kan worden. It is Wrong, Elaiza!
Italië doet sinds drie jaar (na een afwezigheid van dertien jaar) weer fanatiek mee aan het festival. Dit jaar hebben ze gekozen voor Rock & Roll en mag de Italiaanse zangeres Emma Marrone over haar stad zingen in het nummer ‘La mia città‘. Om hoog te scoren is het naar mijn mening iets te veel Rock en te weinig melodie. Wanneer Italië niet een van de The Big Five was, had ik zelfs getwijfeld over een finale plaats. Arrivederci al prossimo anno, l’Italia!
In het jaar 2009 heeft Frankrijk voor het laatst een plaats in de top 10 behaald. Dit jaar sturen ze het trio Twin Twin naar Kopenhagen. ‘Moustache‘ is een hedendaags nummer met veel rap en nog veel meer samples. Franstalige dance scoort de laatste tijd veel hits in de (Nederlandse) Top 40, maar wanneer een lied als deze in de finale flink gaat scoren, hebben we dit jaar een primeur op het Eurovisie SongFestival.
Twee keer heeft Spanje gewonnen. De eerste keer in 1968, en de geruchten gaan dat Francisco Franco destijds wat extra stemmen had gekocht. Karma blijkt een bitch te zijn, want het volgend jaar won Spanje weer, maar moest deze eerste plaatst nu delen met met drie andere landen. Iets wat tegenwoordig niet meer kan gebeuren. Maar voor 2014 hoeft Spanje zich geen zorgen te maken, want hoewel zangeres Ruth Lorenzo mooi kan zingen heeft het nummer ‘Dancing in the Rain‘ net niet voldoende potentie voor een top 10-notering. Maar dat is mijn mening.
De winnaar van vorig jaar, Denemarken, lijkt er moeite voor te doen om volgend jaar wederom het circus te organiseren. Ze sturen volgende week zaterdagavond een kloon van Bruno Mars het podium op. Zanger Basim lijkt met het aanstekelijke nummer ‘Cliché Love Song‘ te kunnen scoren. Of dat gaat lukken, is niet altijd zeker. Ik heb meerdere aanstekelijke en mooie nummers onderaan in de finale zien eindigen. Ik denk overigens niet dat het dit jaar met het gastland gaat gebeuren. Maar niets is zeker bij het Eurovisie SongFestival!
Eurovision 2014 – Eerste halve finale
Een week geleden ontving ik de officiële cd van het Eurovisie SongFestival met alle inzendingen voor 2014. Na een week de songs te hebben aangehoord, ben ik van mening dat er dit jaar geen uitschieters tussen zitten. Over twee weken begint de eerste halve finale en hieronder lees je mijn mening over wat we dan (op 6 mei) kunnen verwachten.
Armenië start de eerste halve finale op 6 mei. Aram MP3 zingt het nummer ‘Not alone‘. Het nummer begint met een pianoriedeltje en lijkt een ballad te zijn, maar halverwege wordt er -volgens Eurovisie-traditie- flink geschreeuwd onder begeleiding van strijkers en synthesizerbliepjes. Not my cup of tea, zeg maar.
Als tweede kandidaat mag Letland optreden. De groep Aarzemnieki zingt het aanstekelijke ‘Cake to Bake‘. Halverwege het beluisteren van het nummer zat ik de eerste keer al mee te zingen. De zanger zingt over dat hij diverse wereldproblemen heeft opgelost, maar het bakken van een cake blijkt voor hem toch wel een hele opgave te zijn. Favoriet!
Hierna volgt Estland die Tanja naar Kopenhagen stuurt. Zij zingt het nummer ‘Amazing‘. Het nummer is een typisch uptempo songfestivalnummer. Niet echt zo amazing dus.
Het winnende land van twee jaar geleden, Zweden, denkt te winnen door Sanna Nielsen naar hun buurland te sturen en het nummer ‘Undo‘ te laten zingen. In zweden is een hele cultuur omtrent het songfestival met diverse festivals (Melodifestivalen). Beetje jammer, dat men zo’n zwakke ballad als winnaar ziet.
IJsland als vijfde kandidaat in de eerste halve finale neemt een sprong in de tijd. Begin jaren tachtig om precies te zijn. In Pollapönk hebben ze een Adam & the Ants-kloon gevonden. Het nummer ‘No Prejudice‘ zou zo een hit uit 1982 kunnen zijn, maar inmiddels zijn we op het vaste land ruim 30 jaar verder. Jammer.
Albanië kiest veilig en stuurt Hersi, een zangeres die zingt als Shakira. Het nummer ‘One Night’s Anger‘ lijkt mij dan ook voor één nacht meer dan voldoende. Doei!
Laten we hopen dat Rusland dit jaar niet wint, anders moet ik het songfestival volgend jaar boycotten. De mensenrechten zijn in dat land nog steeds on(r)echt. Gelukkig mogen de zusjes Tolmachevy, die optreden onder de naam The Tolmachevy Twins het nummer ‘Shine‘ ten gehore brengen. Een mooie ballad, die in de finale op 10 mei vast nog wel eens gezongen zal worden. Maar iedere inzending met de titel ‘Shine‘ is sowieso kansloos op het songfestival. Toch?
Azerbeidzjan laat zangeres Dilarə Kazımova het nummer ‘Start a Fire‘ zingen. Een mooie ballad, maar wederom niet een die er uitschiet in deze halve finale, maar het gaat vast door naar de finale op 10 mei.
Onder het mom van dertien in een dozijn stuurt Oekraïne zangeres Maria Jaremtsjoek. Zij brengt een simpel, nietszeggend songfestivalnummer als ‘Tick-Tock‘ ten gehore. Misschien dat Oekraïne wat punten van Rusland mag ontvangen?
Toen ik de inzending van België voor het eerst hoorde, dacht ik een aardige ballad te horen, mooi gezongen door een Belgische dame. Toen ik het boekje van de cd inkeek, bleek de uitvoerend artiest geen vrouw, maar de gezette Axel Hirsoux te zijn. Zijn ‘Mother‘ vind ik een hele mooie ballad. Van mij mag Axel dik door naar de finale.
Moldavië stuurt zangeres Cristina Scarlat naar Denemarken. Christina vraag zich in het nummer ‘Wild Soul‘ af of ze wel een mens is, want ze kent geen genade. Ikzelf ken op momenten als deze ook geen genade. Het nummer is te zwak voor een finaleplek. Go home Moldavia, see you next year.
De republiek San Marino stuurt haar inwoonster Valentina Monetta naar het festival. Ze zingt de ballad ‘Maybe (forse)‘. Wederom een ballad die net echt opvalt. Helaas voor San Marino mag Italië pas hun stem uitgeven in de tweede halve finale op 8 mei.
Als dertiende deelnemer in deze halve finale, zorgt Portugal voor een vrolijke noot. Zangeres Suzy zingt ‘Quero Ser Tua‘. Een Zouk nummer. Heerlijk zomers en zoals ik al zei: Vrolijk! Quero Ser Meu, Suzy. Eén van mijn favorieten.
De discussie gaat al weken in Nederland. Halen we dit jaar weer de finale of mogen we na 6 mei alweer naar huis? Ilse en Waylon brengen als The Common Linnets het nummer ‘Calm After The Storm‘ ten gehore. Ikzelf vind het een heerlijk rustig nummer, maar of de rest van Europa dat ook vindt? Ik hoop van wel. Het nummer verdient wel een plek in de finale.
Na het rustige intermezzo van de Hollanders mag namens Montenegro de zanger Sergej Ćetković het podium betreden. Met zijn ‘Moj Svijet‘ valt hij na de vorige act zeker niet op. Misschien dat de stemmende buurlanden voor een finaleplaats zorgen?
Als laatste kandidaat van deze eerste halve finale stuurt Hongarije de zanger András Kállay-Saunders met het nummer ‘Running‘ het podium op. Het nummer begint rustig, maar al snel rent het in een rap tempo naar een nummer dat mij doet denken aan ‘Maniac‘ van Michael Sembello. Om vervolgens weer terug te zakken naar een balladachtig nummer en in het refrein weer te versnellen. Ik hou van hardlopen, maar zonder interval. Op dit nummer ren ik achteruit. Of weg.
Ik heb nog niet op YouTube kunnen kijken hoe de songs live ten uitvoering worden gebracht, want ervaring heeft mij geleerd dat hele mooie liedjes op de cd in een live-uitvoering heel anders in het gehoor liggen. Dus mijn mening kan de komende weken nog wijzigen. Mocht je heel nieuwsgierig zijn, naar alle inzendingen (en heb je Spotify), klik dan hier voor alle 37 inzendingen van de 59e editie van het Eurovisie SongFestival.
Fraud
The organization of the Eurovision Song Contest is tightening the voting rules because Azerbaijan bribed jury members and televoters in 2013.
The Eastern European country is said to have hired Lithuanian students to influence the vote. Azerbaijan finished second with 234 points, behind winner Denmark.
Singer Farid Mammodov’s song Hold Me received twelve points from Russia, Lithuania, Montenegro, Malta, Israel, Hungary, Greece, Georgia, Bulgaria and Austria. Azerbaijan itself gave twelve points to Gravity by the Ukrainian singer Zlata Ognevich.
The EBU (European Broadcasting Union) says the fraud was discovered on time and that the counting was fair. Still, the rules will be tightened for next time. Normally when a country is caught committing fraud there is a three-year ban, but in this case the Azerbaijan organization had nothing to do with the case. This year Denmark is organizing the Eurovision Song Contest. Source: Televizier.nl
Eurovisie 2014
Ilse DeLange en Waylon gaan Nederland in 2014 vertegenwoordigen op het Eurovisie Songfestival in Denemarken. Ilse vind het belangrijk om te melden dat ze niet bij elkaar zijn gekomen voor het Songfestival. De twee hadden al plannen om een gezamenlijke countryplaat te maken. Ze kenden elkaar al als tieners, zegt de zangeres.
Het duo gaat Nederland vertegenwoordigen onder de naam The Common Linnets, maar er is nog geen duidelijkheid over het liedje. “We zijn nog in dubio, een uptempo opzwepend liedje of gaat het juist om het hart?”, zegt DeLange “En je hoort het al hoe ik het zeg, dat is waar mijn voorkeur naartoe gaat.” Waylon is het eens met de uitspraken van zijn collega. “Het gaat ons niet om de jurk en de dansjes, maar om het liedje en de uitvoering ervan”, vertelt hij. “Ik denk dat dat het belangrijkste is.”
Nu was bovenstaand nieuws niet echt nieuws meer, want de namen van Ilse en Waylon werden al vaker genoemd de laatste tijd, maar nu is het officieel bevestigd. Ik moet eerst het liedje horen, voordat ik een mening kan geven..
Eurovision 2013
This week the 58th edition of the annual Eurovision Song Contest took place in Malmö, Sweden, following the country’s victory at the 2012 contest with the song Euphoria by Loreen. Organised by the European Broadcasting Union (EBU) and host broadcaster Sveriges Television (SVT), the contest was held at the Malmö Arena, and consisted of two semi-finals on 14 and 16 May, and a final on 18 May 2013. The three live shows were presented by Swedish comedian and television presenter Petra Mede, being the first time only one host had presented the show since the 1995 contest. Former Swedish entrant Eric Saade acted as the green room host in the final.
Thirty-nine countries participated in the contest, with Armenia returning after its one-year absence. Bosnia and Herzegovina, Portugal, Slovakia and Turkey all ceased their participation for various reasons. Slovakia and Turkey have yet to return to the contest since.
The winner was Denmark with the song Only Teardrops, performed by Emmelie de Forest and written by Lise Cabble, Julia Fabrin Jakobsen and Thomas Stengaard. The song had the highest average score in both the televote and jury vote. Azerbaijan, Ukraine, Norway and Russia rounded out the top five.
This year marked the reintroduction of the Parade of Nations, a concept which was first used in the contest from 1959 to 1963 (with the exception of 1962) before making a one-off return in 1983. The concept had also been used, on-and-off, in the Junior Eurovision Song Contest since 2004. It sees all countries performing in the final presenting themselves with their national flags before the contest begins. This year, the contestants entered the main stage by walking across a bridge over the audience. This idea has subsequently continued in every edition of the contest onwards.
The EBU reported that 170 million viewers watched the semi-finals and final of the 2013 edition.
La Grande Finale 2013
Vanavond is dan uiteindelijk, zoals ik het altijd zeg; het échte Eurovisie Songfestival. Ik vind het hartstikke leuk, drie avonden met Europees gezang, danspasjes en trukendoosjes op de flatscreen, maar vanavond is het de spannende Eurovisie Songfestival van vroeger; met de zenuwslopende puntentelling. En sinds 2004 wordt het voor ons weer eens echt ouderwets spannend, want Anouk heeft ons afgelopen dinsdagavond naar de finale gezonden.
Vanzelfsprekend kan ik nu niet melden wie er vanavond doorgaan naar een volgende ronde, want vanavond wordt de winnaar bekend gemaakt. Maar ik kan wel een voorspelling doen over de top 5 van de favorieten van vanavond. Hieronder dan mijn vooruitziende blik. Wederom in alfabetische volgorde van het land. Overigens had ik vorig jaar maar twee van de vijf goed ‘voorspeld’.
Azerbeidzjan (Farid Mammadov – ‘Hold Me’)
Denemarken (Emmelie de Forrest – ‘Only Teardrops’)
Nederland (Anouk – ‘Birds’)
Noorwegen (Margaret Berger – ‘I Feed You My Love’)
Rusland (Dina Garipova – ‘What If’)
Second Semi Final 2013
Nadat Anouk ons (the Netherlands) afgelopen dinsdag na acht jaar afwezigheid weer de ‘grand finale’ in heeft gezongen, is het aanstaande zaterdag weer helemaal een ouderwets spannend Eurovisie Songfestival-avondje. Op tijd douchen en in pyama voor de flatscreen zitten! Vanavond is de tweede halve finale van het Eurovisie Songfestival 2013 en hieronder mijn voorspelling voor de concurrentie die Anouk aankomende zaterdag te wachten staat. Ik ben benieuwd of ik weer net zo goed zal scoren als eergisteren (7 landen van de 10 goed voorspeld).
Onderstaande voorspelling is wederom niet gebaseerd op het aantal keren dat de songs op mijn iTunes zijn afgespeeld. Dit jaar heb ik mijn persoonlijke smaak/mening mee laten tellen en heb een beetje gedacht aan het stemgedragverleden van enkele landen. Onderstaande ‘vooruitziende blik’ is wederom niet op volgorde van voorkeur, maar gewoon op alfabetische volgorde van het uitvoerend land. Have fun!
Albanië (Adrian Luigiuraj & Bledar Sejko – ‘Identitet’)
Armenië(Dorians – ‘Lonely Planet’)
Azerbeidzjan (Farid Mammadov – ‘Hold Me’)
Finland (Krista Siegfrieds – ‘Marry Me’)
Georgië(Sophie Gelovani & Nodi Tatishvilli – ‘Waterfall’)
Griekenland (Koza Mostra & Agathonas Iakovidis – ‘Alcohol Is Free’)
Hongarije (ByeAlex – ‘Kedvesem’)
Malta (Gianluca Bezzina – ‘Tomorrow’)
San Marino (Valentina Monetta – ‘Crisalide (Vola)’)
Zwitserland (Tasaka aka Salvation Army) – ‘You And Me’)
euro-vision.blog 